Husserl: Saf Ben, Başkasının Beni ve Kurulum

Author :  

Year-Number: 2022-12:1
Language : null
Konu : Ontoloji-Epistemoloji
Number of pages: 25-46
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Husserl’in fenomenolojisine göre özler alanı olan transendental bilinçte ‘kurma’ maddesel varlıkların, canlı varlıkların ve Geist dünyasının kurulması olmak üzere üç basamakta gerçekleşmektedir. Bu basamaklar solus ipse ve öznelerarasılık (intersubjectivizm) kavramları ile doğrudan ilişkilidir. Dünyanın nesnel varlığının kurulması ile başka benler’in kurulması birbirinden farklıdır. Kurmanın bütünlüklü olarak gerçekleşmesi için ‘başkaları’ gereklidir. Bunun için Husserl epokhe’den ayrı olarak ‘konusal epokhe’ diye ifade ettiği başka bir epokhe’yi daha ele alır. Bu epokhe’lerden ilki solus ipse alanına varmak için uygulanırken ‘konusal epokhe’ başkasının ben’ine varmak için kullanılır. Bu çalışmada özellikle fenomenolojik indirgemeyle birlikte bu iki epokhe türü ve onlardan sonra geriye kalan kalıntı, yani ‘saf ben’ üzerinde durulmuştur. Saf ben ve kurmanın daha iyi anlaşılabilmesi için ise Husserl’in bazı temel kavramları çok kısa bir şekilde de olsa açıklanmaya çalışılmıştır. Bütün bunlardaki amaç ise mutlak olduğu söylenen saf ben üzerinde eleştirel bir bakış açısıyla düşünmektir.

Keywords

Abstract

According to the phenomenology of Husserl, ‘constitution’ in the transcendental consciousness, which is the field of essences, takes place in three steps as the establishment of material beings, living beings and the Geist world. These steps are directly related to the concepts of solus ipse and intersubjectivity. The constitution of the objective existence of the world and the constitution of otherness are different from each other. ‘Others’ are required for completing the constitution. For this reason, Husserl puts forward another epoché, which he expresses as a ‘peculiar epoché’ apart from the epoché. While the first of these epochés is applied to reach the solus ipse area, the ‘peculiar epoché’ is used to reach otherness. In this study, with the phenomenological reduction, these two types of epoché and the residue (‘pure self’) remaining after them have been emphasized. It has been tried to explain some basic and necessary concepts of Husserl in a very short way in order to understand the pure self and constitution better. The purpose of all this is, to think critically about the pure self, which is said to be absolute.

Keywords


  • Adorno, T. W. (2010). Husserl ve İdealizm Problemi. (Çev. E. T. Somyürek & K. Gülenç & A. İ. Duru). Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, 6, 104-117.

  • Beyer, C. (2020). Edmund Husserl. The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Ed. E N. Zalta). https://plato.stanford.edu/archives/win2020/entries/husserl.

  • Descartes, R. (1994). Metot Üzerine Konuşma. (Çev. K. S. Sel). İstanbul: Sosyal Ya- yınlar.

  • Descartes, R. (2004). Felsefenin İlkeleri. (Çev. M. Akın). İstanbul: Say Yayınları.

  • Descartes, R. (2007). Meditasyonlar. (Çev. İ. Birkan). Ankara: BilgeSu Yayıncılık.

  • Follesdal D. (2010). Husserl’de Noema ve Anlam. (Çev. E. Barca). Baykuş Felsefe Ya- zıları Dergisi, 6, 118-127.

  • Husserl, E. (1982). Cartesian Meditations: An Introduction to Phenomenolgy. (Trans. D. Cairns). The Hague: Martinus Nijhoff Publishers.

  • Husserl, E. (1983). Ideas I: General Introduction to A Pure Phenomenology. (Trans. F. Kersten). The Hague: Martinus Nijhoff Publishers.

  • Husserl, E. (1994). Avrupa İnsanlığının Krizi. (Çev. A. Sabuncuoğlu & Ö. Sözer). İs- tanbul: Afa Yayınları.

  • Husserl, E. (1997). Kesin Bilim Olarak Felsefe. (Çev. A. Kaygı). Ankara: Türkiye Fel- sefe Kurumu Yayınları.

  • Husserl, E. (2000). Ideas II: Studies in The Phenomenology of Constitution. (Trans. R. Rojcewicz & A. Schuwer). Dordrecht: Martinus Nijhoff Publishers.

  • Husserl, E. (2003). Fenomenoloji Üzerine Beş Ders. (Çev. H. Tepe). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.

  • Husserl, E. (2010a). Fenomenoloji. (Çev. A. Gelmez). Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, 6, 29-47.

  • Husserl, E. (2010b). Kartezyen Meditasyonlar: Fenomenolojiye Bir Giriş. (Çev. K. Gödelek & T. Ketenci). Baykuş Felsefe Yazıları Dergisi, 6, 71-91.

  • Kant, I. (2002). Prolegomena. (Çev. İ. Kuçuradi & Y. Örnek). Ankara: Türkiye Fel-

  • Russell, M. (2010). Fenomenoloji ve Transendental Felsefe. (Çev. K. Gödelek). Bay- kuş Felsefe Yazıları Dergisi, 6, 128-144.

  • Sözer, Ö. (1976). Edmund Husserl’in Fenomenolojisi ve Nesnelerin Varlığı. İstanbul: İs- tanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.

  • Sözer, Ö. (1994). Avrupa İnsanlığının Krizi’ne Giriş. İstanbul: Afa Yayınları.

  • Spiegelberg, H. (2021). Fenomenolojik Hareket. (Çev. S. Bayazit). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.

  • Uygur, N. (2007). Edmund Husserl’de Başkasının Ben’i Sorunu. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics