Author :
Abstract
Bu çalışma, Türk Milli Eğitiminin Amaçlarını felsefi temelde birey ve vatandaş eğitimi bakımından incelemektedir. Bu kapsamda, amaçların belirlenmesi ve işaret ettiği kazanımlar, geri kalan bütün eğitim süreçlerini doğrudan etkilediği gerçeği göz önünde bulundurularak, kuramsal olarak yazılı amaçların iç tutarlılığı, birey, vatandaş ve mesleki eğitim açılarından önce tasnifi daha sonra değerlendirmesi yapılmıştır. Eğitim felsefesi literatüründe eleştirel ve özgür düşünceyi yücelten birey eğitimi ile toplumsal faydayı ön plana çıkaran vatandaş eğitimi arasındaki ilişki bazı düşünürler tarafından bir ‘gerilim’ bazıları tarafından da bir ‘uzlaşma’ alanı olarak tarif edilmiştir. Gerilimi merkeze alan yaklaşımlar iki eğitim türünü birbirinden farklı süreçler olarak değerlendirirken, uzlaşmanın önemini vurgulayanlar ‘iyi’ birey ve ‘iyi’ vatandaş arasındaki olumlayıcı ilişkiye değinmişlerdir. Bu bağlamda, bilhassa J. J. Rousseau, B. Russell ve J. Dewey’in eğitimin doğası ve amaçlarına ilişkin görüşleri çerçevesinde, bahsedilen amaçların birey ve vatandaş eğitimi bakımından nasıl bir etkiye sahip olduğu üzerinde durulmuştur. Sonuç olarak bu amaçların gerçekleşme düzeyleri ile ilgili sorunların teorik metinden ziyade pratik sahadaki yönetici, öğretmen, öğrenci ve veli paydaşlarının algılama ve uygulama farklılıklarından kaynaklandığı ortaya konmuştur.
Keywords
Abstract
This study examines the Aims of Turkish National Education in terms of individual and citizenship education on a philosophical basis. In this context, taking into account the fact that the determination of the goals and the achievements indicated directly affect all the remaining educational processes, the internal consistency of the written goals was first theoretically evaluated in terms of individual, citizenship and vocational education. In the literature of educational philosophy, the relationship between individual education that glorifies critical and free-thinking and citizenship education that highlights social benefit has been described by some thinkers as a "tension" and by some as a "compromise" area. While the tension-centered approaches consider the two types of education as different processes, those who emphasize the importance of reconciliation touch upon the affirmative relationship between the 'good' individual and the 'good' citizen. In this context, especially within the framework of the views of J. J. Rousseau, B. Russell and J. Dewey on the nature and objectives of education, it has been emphasized how the said aims affect individual and citizenship education. As a result, it was revealed that the problems related to the realization levels of these goals arise from differences in perception and application of stakeholders such as administrators, teachers, students and parents in the practical field rather than the theoretical text, namely the written aims in the Act of Turkish National Education.
Keywords
- Özyurt, C. (2009). Küresel Vatandaşlığın Gelişimi, İmkanı ve Küresel Değerler Eğitimi. I. Uluslararası Avrupa Birliği, Demokrasi, Vatandaşlık ve Vatandaşlık Eğitimi Sempozyumu. Uşak: Uşak Üniversitesi Avrupa Birliği Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi.
- Büyükkaragöz, S., & Çivi, C. (1996). Genel Öğretim Metotları. Konya: Öz Eğitim Yayınları.
- Badamchi, D. K. (2017). Jean-Jacques Rousseau'nun Eğitim Anlayışının Temelleri: Birey Emile mi, Vatandaş Emile mi? Beytül Hikme Felsefe Dergisi, 7(1), 107-127.
- Caruana, P. (2015). Global Citizenship and thhe Role of Education in the Twenty- First Century. Symposia Melitensia, 10, 48-59.
- Chomsky, N. (2007). Demokrasi ve Eğitim. İstanbul: BGST Yayınları.
- Dere, İ., Kızılay, N., & Alkaya, S. (2017). İyi Vatandaş Kavramı, Ailede ve Okulda 'iyi Vatandaşlık' Eğitimi Hakkında Velilerin Görüşleri ve Algıları. International Journal of Eurasia Social Sciences, 8(30), 1973-1993.
- Dewey, J. (1980). Democracy and Education: An Introduction to Philosophy of Education. J. A. Boydston (Dü.) içinde, The Middle Works: 1899-1924: Volumu 9 (s. 1-370). Carbondale/Edwadsville: Southern Illionis University Press.
- Dewey, J. (1984). Philosophy and Education. J. A. Boydston (Dü.) içinde, The later works, 1925-1953: Volume 5 (s. 289-298). Carbondale/Edwardsville: Southern Illionis University Press.
- Dewey, J. (1988). Experience and Education. J. A. Boydston (Dü.) içinde, The Later Works of John Dewey, 1925-1953: Volume 13 (s. 1-62). Carbondale/Edwardsville: Souther Illionis University Press.
- Ertürk, S. (1994). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Meteksan A. Ş. .
- Güllüpınar, F. (2012). Eşitsizlik ve Toplumsal Tabakalaşma Açısından Vatandaşlık Üzerine Sosyal bir Analiz. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 67(1), 81-109.
- Hotaman, D. (2009). Demokratik Eğitim: Demokratik bir Eğitim Programı. International Symposium on Demokcracy and Democracy Education in Europe. Ankara: Nobel Yayınları.
- Küçük, Z. A., & Polat, S. (2013). İlköğretim Okul Yöneticilerinin Eğitime ve Eğitimin Amaçlarına İlişkin Görüşleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(1), 239-250.
- Karakaya, Ş. (2001). Eğitimde Program Geliştirme Çalışmaları. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.
- Laertios, D. (2013). Ünlü Filozofların Yaşamları ve Öğretileri. (C. Şentuna, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Madigan, T. (1993). Russell and Dewey on Education: Similarities and Differences. Current ıssues in Education, 10(1), 3-12.
- Okutan, M. (2010). Türk Eğitim Sistemi'nde Demokrasi Eğitimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 938-946.
- Önal, M. (2015). Çağdaş Pragmatist ve Realist Hukuk Felsefelerinin Ontolojik ve
- Epistemolojik Kökleri, Beytulhikme Dergisi, 5 (2) 2015, 67-104.
- Rousseau, J.-J. (2004). The Social Contract and Other Later Political Writings. (V. Gourevitch, Dü.) Cambridge: Cambridge University Press.
- Rousseau, J.-J. (2011). Emilé ya da Eğitim Üzerine. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- Russell, B. (1950). Unpopular Essays. New York: Simon and Schuster.
- Russell, B. (2017). Eğitim ve Toplum Düzeni. İstanbul: bgst yayınları.
- Sezer, Ş. (2020). Öğretmen Adaylarının Görüşlerine Göre Türk Milli Eğitiminin Genel Amaçlarının Gerçekleşme Düzeyi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15(24), 2269-2292.
- Sezgin, S. (1994). Mesleki ve Teknik Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Gazi Büro Kitabevi.
- Stander, P. (1974). Bertrand Russell on the Aims of Education. The Educational Forum, 38(4), 447-456.
- Touraine, A. (2004). Demokrasi Nedir? (O. Kunal, Çev.) İstanbul: YKY Yayınları.
- Uğurlu, C. T. (2011). Avrupa Birliği Ülkelerinde ve Türkiye'de Vatandaşlık Eğitimi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(37), 153-169.
- Yanıklar, C., & Ümit Yaşar, E. (2004). Demokrasi Eğitimi ve Pratik Uygulamalar. Çoluk Çocuk Dergisi(44), 27-29.
